Arboretum i Zakład Fizjografii w Bolestraszycach
- Instytucja Kultury Województwa Podkarpackiego

Wernisaż wystawy prof. Laury Dimitrovej i prof. Stefana Altakova z Uniwersytetu Sofijskiego w Sofii

Podsumowanie rezydencji artystycznej Riki Deryckere oraz Petera Poplaskiego z Francji w ramach realizacji projektu twórczego „Nature de la Nature” prowadzonego we współpracy ze Stowarzyszeniem L’Association Vendémiaires de Saint Mathieu de Tréviers (Francja).

Rika Deryckere. Urodziłam się w 1962 r. w Kortrijk w Belgii. W 1994 r. przeprowadziłam się do Francji, do regionu Gard. W latach 70. i 1991 r. uczęszczałam do pracowni artystycznych i szkół w Belgii, Hiszpanii (Madryt), Holandii i na Cyprze. Zajmowałam się nie tylko sztukami wizualnymi, takimi jak rzeźba, ale także tańcem i teatrem. Moje prace charakteryzują się silną ekspresją fizyczną i emocjonalną. Moja pierwsza wystawa miała miejsce w 1989 r. Wykładałam na uniwersytetach w USA i Londynie oraz brałam udział w licznych wystawach, rezydencjach, konkursach i międzynarodowych biennale. Jednym z głównych punktów zwrotnych w moim życiu było opuszczenie miast i przeprowadzka do Sewennów w 1994 r., blisko natury, początkowo pod przełęczą Col de l'Asclier, dobrą dwugodzinną przechadzką od Mont Aigoual. Moja twórczość obejmuje rysunek, grawerunek i malarstwo figuralne, najchętniej w naturze. Natura jest żywa, świadoma, utwierdza swoją obecność, a kiedy odczuwasz coś bardzo silnie, nie możesz od tego uciec. Odkrywam z kolei, że w naturze istnieją niewyczerpane podmioty, które nigdy nie spoczywają. Siła natury, która dociera do nas poprzez te kolory, te kontrasty i jej doznania. Natura jest również przedmiotem troski i refleksji, która zakłada działania i przyjmowanie zachowań niosących rozwiązania.

Więcej informacji o artystce na stronie: http://www.rikaderyckere.com

Peter Poplaski. Mam 74 lata. Jestem artystą: malarzem, grafikiem, rysownikiem, autorem i projektantem książek. Pochodzę z Green Bay w stanie Wisconsin, miasta na Środkowym Zachodzie, na północ od Chicago, położonego nad jeziorem Michigan w Stanach Zjednoczonych. Jako artysta dużo podróżowałem po Ameryce i Europie, studiując we wszystkich wielkich muzeach, aby uczyć się od wielkich mistrzów sztuk pięknych. Do tego stopnia, że połowę czasu spędzam we Francji. Niektórzy określają moją twórczość jako „ac-ka-dem-ekkk”, jednak ja wolę określać się mianem „jankeskiego realisty” i opieram wszystko na surowym spojrzeniu na miejsce i chwilę, które prowokuje natychmiastową reakcję na przełożone doświadczenie, które można uznać za prawdziwe. Dlatego pracuję z natury tak często, jak to możliwe, ale zdarzają się chwile, gdy wizja, która mnie zainspirowała, musi zostać rozszerzona. Nie ma skrótów, tylko wyzwanie, by stawić czoła i stworzyć coś trwałego. Tak właśnie stało się z moją wizytą w Arboretum Bolestraszyce. Spojrzałem z pokładu i zacząłem rysować, co musiało stawać się coraz większe, aby objąć wszystko, na co patrzyłem, co przekształcało się w większy obraz malarski. Jako artysta zawsze miałem prawą nogę w sztuce, a lewą w komercyjnych projektach wydawniczych związanych z komiksami, więc pracowałem z projektami Marvel Comics i DC Comics, a także z artystami hipisowskimi z undergroundu z lat 60. To było zabawne i pouczające. Dla Marvela pracowałem nad Spider-Manem i Thorem, a dla DC zrobiłem 24 okładki książek dla Supermana, Batmana i Wonder Woman. Mogłem rysować, co chciałem. Zrobiłem również dwie różne biografie Roberta Crumba, znanego artysty undergroundowego.